Einde alimentatieplicht (partneralimentatie)

De rechter kan gelijktijdig met het uitspreken van een echtscheiding (of bij latere uitspraak) op verzoek van één van de echtgenoten en ten laste van de ander een uitkering tot levensonderhoud toekennen. Deze bijdrage wordt ook wel partneralimentatie genoemd. De rechter zal slechts een bijdrage vaststellen, indien de echtgenoot die tot vaststelling van een bijdrage verzoekt niet in zijn/haar eigen levensonderhoud kan voorzien en daar in redelijkheid ook niet toe in staat is.

De duur van de alimentatieplicht is niet onbeperkt. De alimentatieplicht eindigt onder andere bij het overlijden van één van de ex-partners en bij het verstrijken van de onderling overeengekomen dan wel de wettelijke termijn. De alimentatieplicht eindigt voorts bij hertrouwen, aangaan van een geregistreerd partnerschap dan wel indien de alimentatiegerechtigde gaat samenleven als ware zij gehuwd/als ware zij een geregistreerd partnerschap aangegaan.

“samenleven als ware zij gehuwd”

In de praktijk ontstaat met name discussie indien de echtgenoot die partneralimentatie ontvangt een nieuwe partner krijgt. De wet bepaalt op dit punt slechts dat de alimentatieplicht eindigt indien de alimentatiegerechtigde “is gaan samenleven als ware zij gehuwd” (artikel 1:160 Burgerlijk Wetboek). Maar wanneer is daarvan sprake?

Lees verder →